شرکت کردن گروهی مسأله‌ای فراوان گران بها است، این فرمان در جهت رسیدن به اهداف در زندگی فردی و به خصوص در معاش کاری و سازمان‌ها اهمیت ویژه‌ای دارد .
روشن است، هرچقدر میزان مشارکت تولید کننده اکثر باشد در پیش‌روی آن برد و برد نیز افزون خواهد گشت . متأسفانه به مسأله‌ی شرکت کردن آن طور که باید پرداخته نمیشود و گاهی آنقدر قلیل اهمیت جلوه میکند که فراموش می شود .
کلیه سازمان‌ها، ارگان‌ها، افراد در معاش شخصی و حرفه‌ای به نوعی دور از شوخی با شرکت کردن سرگرم هستند . گهگاه که متوجه می‌شویم که کارها خوب پیش نمی‌روند، زمانی پیگیر می‌شویم می‌بینیم در این زنجیره‌ی همکاری و مشارکت گروهی، در جهت رسیدن به مقصودی، عده‌ای سهل‌انگاری (عمداً و یا سهواً) کرده‌اند و این فرمان باعت تبعات ناخوشایندی برای افراد میگردد و حتی موجب میگردد کاری را دو درجه و از ابتدا مقدمه کنند .
از این رو افراد و سازمان‌ها در شرای تمایل دارا‌هستند که در زمینه‌ی مشارکت پیروزمند باشند بایستی اصولی اساسی را مورد دقت قرار داده و به آن عمل کنند .